Tokarka

LVT 300
Okuma Corporation
Nr inw.: 231282

Rok produkcji:2002
System sterowania OKUMA: OSP-U100L
Średnica toczenia: 280 mm
Długość toczenia: 200 mm
Łoże skośne: nie
Przejście przez wrzeciono: 62 mm
Głowica rewolwerowa: tak

SU 63 A/6500
TOS Čelákovice
Nr inw.: 241365

Rok produkcji:1965
Średnica toczenia: 630 mm
Odległość między kłami: 6500 mm
Maks. ciężar przedmiotu obrabianego: 6000 kg
Średnica toczenia nad suportem: 360 mm
Przejście przez wrzeciono: 60 mm
Obroty wrzeciona: 8 - 375 /min.

1 2 3 4 5 6 7 8 9

Tokarka jest urządzeniem, które za pomocą obróbki wiórowej zmienia kształt mocowanego elementu poprzez obrót i cięcie w produkt końcowy lub półprodukt. Za pomocą tokarki można wykonywać elementy obrotowe, wiercić otwory, toczyć płaszczyznę, nacinać gwinty zewnętrzne i wewnętrzne.

Materiał (przedmiot obrabiany) jest mocowany w uchwycie tokarskim lub oraz opcjonalnie w kle. Pod względem wymiarów produktu tokarka jest produkowana w różnych rozmiarach pod względem średnicy toczenia, długości toczenia. Kolejnym dodatkowym wymaganiem może być głowica rewolwerowa, głowica frezarska, konik lub wrzeciono przeciwbieżne. Jako akcesoria można zastosować transporter wiórów, chłodzenie wewnętrzne lub zewnętrzne (ciśnienie pompy podawane w jednostce bar). W przypadku tokarek sterowanych numerycznie, jeśli producent nie posiada własnego układu sterowania, istnieje możliwość wyboru układu powszechnie stosowanego, np.: FANUC, SIEMENS, HEIDENHAIN, FAGOR.

Rodzaje tokarek:

kłowa (tu należą: tokarki stołowe, proste, uniwersalne, produkcyjne i kopiujące)
tarczowa
półautomatyczne tokarki kopiujące
półautomaty wielonożowe
tokarki pionowe (karuzelowe)
rewolwerowe (półautomatyczne, jednowrzecionowe, wielowrzecionowe)
tokarki CNC
specjalne

Podstawowymi grupami konstrukcyjnymi tokarek kłowych są: łoże, wrzeciennik, suport, konik, wrzeciennik oraz mechanizm posuwu.

Podstawowy podział pochylenia łoża tokarki:

poziome
ukośne (nachylenie 45 stopni)

Według napędów:

prowadnice ślizgowe
prowadnice toczne

Część mocująca – zwykle tworzy ją uchwyt z jednej strony i konik z drugiej lub uchwyt i druga część mocująca z przeciwwrzecionem.
Część tnąca – składająca się z klinu tnącego zamocowanego na podłużnej części – osi Z.
Część poprzeczna (prostopadła do osi wrzeciona) oznaczona jako oś X albo automatyczna głowica narzędziowa, również zwykle umieszczona na posuwie poprzecznym maszyny.

Inne osie, które mogą posiadać tokarki sterowane CNC:

oś C1 (indeksowana pozycja wrzeciona)
oś C2 (indeksowana oś wrzeciona przeciwbieżnego)
oś Y (oś Y umożliwia ruch narzędzia prostopadle do osi Z oraz obróbkę narzędziami napędzanymi)
oś B (indeksowana oś suportu)

Maszyna może być wyposażona w sondę pomiarową narzędzia (uchylana automatycznie lub ręcznie)

Zgodnie z operacją technologiczną toczenie koncentruje się na obróbce:

powierzchni cylindrycznych
powierzchni czołowych
powierzchni stożkowych
kształtowanych powierzchni
gwintów
przycinania
wcinania

Z punktu widzenia wykorzystania tokarki do rodzaju prac/produkcji, do jakich jest przeznaczona, produkowane są tokarki kłowe, tokarki rewolwerowe, centra tokarskie, automaty tokarskie, tokarki karuzelowe.

W świecie istnieje kilkuset producentów tokarek, wśród najbardziej znanych używanych w naszym regionie są TOS, GILDEMEISTER, MAZAK, DOOSAN, HYUNDAI, ŠKODA, OKUMA, HAAS, KOVOSVIT, GOODWAY, TAJMAC-ZPS.